First days as a Mzungu
Door: Mark
Blijf op de hoogte en volg Mark
23 Oktober 2013 | Oeganda, Kampala
Goeie avond allemaal,
Vandaag dan een eerste update vanuit Kampala, Uganda.
Afgelopen donderdag 18-10-2013 stapte ik op het vliegtuig van Turkish Airlines om af te reizen naar Uganda (via Turkije en een technische tussenstop in Kigale, Rwanda). Na aankomst (02.50am) werd ik opgehaald door een chauff van het ICU Guesthouse waar ik momenteel verblijf. Na een tigtal donkere wegen, verhard en onverhard kwam ik dan eindelijk bij het Guesthouse aan. Het guesthouse staat bekend om zijn Nederlandse eigenaar, waardoor het hier ook vol zit met andere Nederlandse studenten/net afgestudeerden die hier net als ik projecten voltooien. Vanwege deze drukte kan ik t/m 3 januari 2014 dus ook niet in een Single room en slaap ik momenteel met 11 anderen in een klein rotkamertje in stapelbedden met klamboes. Tegenvallertje...!
Ondanks dit is het enorm gezellig. Heel aardig personeel, aardige studenten etc.
Het echte centrum ben ik nog niet helemaal ingeweest. Er was enige terreurdreiging, dus werd ons ontraden de stad in te gaan afgelopen weekend. Wel zijn we in de buurt wezen stappen in een echte local-bar (kende de rest ook nog niet) tegenover het guesthouse en hebben we met een aantal zondagmiddag lekker aan het strand gelegen bij Entebbe. Helaas kent Uganda geen zee, alleen het Victoriameer. En laat daar nou net Bulhazia zwemmen, waardoor het geen slimme zet is het water te betreden.
Van deze parasieten kan je ongelooflijk ziek worden en kunnen ze (bij geen behandeling) pas over 20 jaar problemen veroorzaken, maar dan is meestal al een deel van je organen weggevreten. Daarnaast heb je de malariamug, die er voor zorgt dat je ook nog eens elke dag Malarone (Anti-conceptalaria) moet slikken, welke je maag en je fysiek gezien ook wel wat aantasten.
Al bij al. Eerste indruk, Uganda. Een mooi land, vriendelijke mensen en druk. Kampala, de hoofdstad is onmenselijk druk. Terwijl het geografisch gezien niet eens zo ver weg is moet ik naar mijn werk met de Matatu (Public Taxi): Dit is een Toyota busje dat nog net rijdt en wordt volgestampt met zo'n 15 man. Met mijn 1.98m pas ik ook niet tussen de banken in, wat inhoudt dat ik met slapende benen vaak de deur uitstap. Airco kennen ze niet, Arco wel (*Alle Ramen Kunnen Open). De zweetlucht overheerst. Het kost mij nu zo'n 1.5-2.0uur om naar mijn werk te komen en dezelfde reistijd terug! Beeld je maar in hoe ik uit zo'n busje stap!
Daarnaast kan je op een Boda (Boda) de stad in. Dit zijn taxi-motoren/scooters die in de stad die altijd vaststaat een klein voordeeltje hebben dat ze overal tussendoor kunnen gaan. Deze zijn wel iets duurder. Wat opvalt vergeleken met Azie (Waar het verkeer ook zo rommelig is, maar wel wat rustiger) is dat de Afrikanen elkaar minder gunnen. Iedereen wil als eerste bij het stoplicht wegrijden of op een kruispunt oversteken, wat echt zorgt dat heen- en tegenverkeer 6 rijen dik door elkaar heen staan, waardoor niemand er wat mee opschiet.
De zwarte pieten hier (ja, ik zit tussen echte zwarte pieten!) roepen je overal na: "Mzungu, Mzungu". Oftewel, Blanke, Blanke! Dit komt erg intimiderend over, maar ze omschrijven wat ze zien en bedoelen het niet kwaadaardig. Dit is ontzettend wennen.
Maarja, dat was Uganda in een notedop
Mijn project: Ik zit hier voor Yoba4Life als projectleider. Yoba levert een probiotische yoghurtcultuur (lees zakje bacteriën) uit Nederland die moeten worden toegevoegd aan gepasteuriseerde melk. Deze melk is afkomstig van veeboeren in Uganda (voornamelijk hele kleine boeren). Het verschil met gewone yoghurt is dat deze probiotische yoghurt de darmgang verbetert en er voor zorgt dat men die uitdroogt door diarree (veel voorkomend hier) niet in dusverre uitdroogt dat deze daaraan overlijdt. Het is dus een ontwikkelingsproject.
Omdat deze (vaak hele kleine) boeren vaak niet de financiële middelen hebben om machines aan te schaffen om yoghurt te produceren, produceren zij bij UIRI (Uganda Industrial Research Institute), waar ik ook voornamelijk werk. Deze publieke instelling verzorgt kennis en materiaal op veel verschillende vlakken (zuivel, weven, overig voedsel, machinebouw, microbiologie etc). Hier kunnen kleine (opstartende) boeren in dit geval dus gebruik van maken en doen dit dan als een soort samenwerking met Yoba om de probiotische yoghurts te kunnen produceren.
Vanuit Nederland heb ik 250 zakjes poeder (geen cocaine) meegenomen, waar voorheen dit in bevroren buizen zat. Dit betekent dus dat ik een nieuw product aan het introduceren ben. Ik werk de komende 3 weken in het Lab van UIRI om verschillende testjes te doen. Daarna gaan we het introduceren bij al bestaande producentjes bij UIRI en is het mijn taak om nieuwe producenten (incubators) te vinden. Daarnaast moet ik een betalingssysteem opzetten, de marketing verzorgen en moet ik zorgen dat de producenten en hun klanten tevreden zijn en bij problemen inspringen.
Zoals je ziet een vrij verantwoordelijke taak met heel veel aspecten. Het zal zeker pittig worden, maar ik heb er ontzettend veel zin in en ben gemotiveerd om ook een mooi eindresultaat neer te zetten.
Hierbij zal ik het voor vandaag even houden! Mocht je meer informatie willen, kijk dan op www.yoba4life.com of zoek yoba4life even op op Facebook. Donaties zijn ook altijd welkom, zie de link op mijn facebook of op de front-page van de yoba4life.com website.
Ik hoop dat bij jullie ook alles goed gaat!
Tot snel!
Vandaag dan een eerste update vanuit Kampala, Uganda.
Afgelopen donderdag 18-10-2013 stapte ik op het vliegtuig van Turkish Airlines om af te reizen naar Uganda (via Turkije en een technische tussenstop in Kigale, Rwanda). Na aankomst (02.50am) werd ik opgehaald door een chauff van het ICU Guesthouse waar ik momenteel verblijf. Na een tigtal donkere wegen, verhard en onverhard kwam ik dan eindelijk bij het Guesthouse aan. Het guesthouse staat bekend om zijn Nederlandse eigenaar, waardoor het hier ook vol zit met andere Nederlandse studenten/net afgestudeerden die hier net als ik projecten voltooien. Vanwege deze drukte kan ik t/m 3 januari 2014 dus ook niet in een Single room en slaap ik momenteel met 11 anderen in een klein rotkamertje in stapelbedden met klamboes. Tegenvallertje...!
Ondanks dit is het enorm gezellig. Heel aardig personeel, aardige studenten etc.
Het echte centrum ben ik nog niet helemaal ingeweest. Er was enige terreurdreiging, dus werd ons ontraden de stad in te gaan afgelopen weekend. Wel zijn we in de buurt wezen stappen in een echte local-bar (kende de rest ook nog niet) tegenover het guesthouse en hebben we met een aantal zondagmiddag lekker aan het strand gelegen bij Entebbe. Helaas kent Uganda geen zee, alleen het Victoriameer. En laat daar nou net Bulhazia zwemmen, waardoor het geen slimme zet is het water te betreden.
Van deze parasieten kan je ongelooflijk ziek worden en kunnen ze (bij geen behandeling) pas over 20 jaar problemen veroorzaken, maar dan is meestal al een deel van je organen weggevreten. Daarnaast heb je de malariamug, die er voor zorgt dat je ook nog eens elke dag Malarone (Anti-conceptalaria) moet slikken, welke je maag en je fysiek gezien ook wel wat aantasten.
Al bij al. Eerste indruk, Uganda. Een mooi land, vriendelijke mensen en druk. Kampala, de hoofdstad is onmenselijk druk. Terwijl het geografisch gezien niet eens zo ver weg is moet ik naar mijn werk met de Matatu (Public Taxi): Dit is een Toyota busje dat nog net rijdt en wordt volgestampt met zo'n 15 man. Met mijn 1.98m pas ik ook niet tussen de banken in, wat inhoudt dat ik met slapende benen vaak de deur uitstap. Airco kennen ze niet, Arco wel (*Alle Ramen Kunnen Open). De zweetlucht overheerst. Het kost mij nu zo'n 1.5-2.0uur om naar mijn werk te komen en dezelfde reistijd terug! Beeld je maar in hoe ik uit zo'n busje stap!
Daarnaast kan je op een Boda (Boda) de stad in. Dit zijn taxi-motoren/scooters die in de stad die altijd vaststaat een klein voordeeltje hebben dat ze overal tussendoor kunnen gaan. Deze zijn wel iets duurder. Wat opvalt vergeleken met Azie (Waar het verkeer ook zo rommelig is, maar wel wat rustiger) is dat de Afrikanen elkaar minder gunnen. Iedereen wil als eerste bij het stoplicht wegrijden of op een kruispunt oversteken, wat echt zorgt dat heen- en tegenverkeer 6 rijen dik door elkaar heen staan, waardoor niemand er wat mee opschiet.
De zwarte pieten hier (ja, ik zit tussen echte zwarte pieten!) roepen je overal na: "Mzungu, Mzungu". Oftewel, Blanke, Blanke! Dit komt erg intimiderend over, maar ze omschrijven wat ze zien en bedoelen het niet kwaadaardig. Dit is ontzettend wennen.
Maarja, dat was Uganda in een notedop
Mijn project: Ik zit hier voor Yoba4Life als projectleider. Yoba levert een probiotische yoghurtcultuur (lees zakje bacteriën) uit Nederland die moeten worden toegevoegd aan gepasteuriseerde melk. Deze melk is afkomstig van veeboeren in Uganda (voornamelijk hele kleine boeren). Het verschil met gewone yoghurt is dat deze probiotische yoghurt de darmgang verbetert en er voor zorgt dat men die uitdroogt door diarree (veel voorkomend hier) niet in dusverre uitdroogt dat deze daaraan overlijdt. Het is dus een ontwikkelingsproject.
Omdat deze (vaak hele kleine) boeren vaak niet de financiële middelen hebben om machines aan te schaffen om yoghurt te produceren, produceren zij bij UIRI (Uganda Industrial Research Institute), waar ik ook voornamelijk werk. Deze publieke instelling verzorgt kennis en materiaal op veel verschillende vlakken (zuivel, weven, overig voedsel, machinebouw, microbiologie etc). Hier kunnen kleine (opstartende) boeren in dit geval dus gebruik van maken en doen dit dan als een soort samenwerking met Yoba om de probiotische yoghurts te kunnen produceren.
Vanuit Nederland heb ik 250 zakjes poeder (geen cocaine) meegenomen, waar voorheen dit in bevroren buizen zat. Dit betekent dus dat ik een nieuw product aan het introduceren ben. Ik werk de komende 3 weken in het Lab van UIRI om verschillende testjes te doen. Daarna gaan we het introduceren bij al bestaande producentjes bij UIRI en is het mijn taak om nieuwe producenten (incubators) te vinden. Daarnaast moet ik een betalingssysteem opzetten, de marketing verzorgen en moet ik zorgen dat de producenten en hun klanten tevreden zijn en bij problemen inspringen.
Zoals je ziet een vrij verantwoordelijke taak met heel veel aspecten. Het zal zeker pittig worden, maar ik heb er ontzettend veel zin in en ben gemotiveerd om ook een mooi eindresultaat neer te zetten.
Hierbij zal ik het voor vandaag even houden! Mocht je meer informatie willen, kijk dan op www.yoba4life.com of zoek yoba4life even op op Facebook. Donaties zijn ook altijd welkom, zie de link op mijn facebook of op de front-page van de yoba4life.com website.
Ik hoop dat bij jullie ook alles goed gaat!
Tot snel!
-
23 Oktober 2013 - 21:21
Trix:
Helemaal leuk om al je nieuws ook nog eens te lezen na alle berichtjes en skypen.
Ik ben er van overtuigd dat ze met jou een "goeie" hebben aangenomen! X -
23 Oktober 2013 - 23:12
Gerrit:
Misschien voor jou als "Mzungu" een mooie kans om voor Sinterklaas te spelen, tussen al die Zwarte Pieten in?!? -
24 Oktober 2013 - 11:18
Marnix:
Sinterklaas, wat ben jij lekker romantisch gaan tikken zo in de afgelopen jaren!! Toch nog wat geleerd op de Erasmus. Klinkt allemaal goed, wat een top klus! :) Nouja geniet ook een beetje daar. Groet Piet -
24 Oktober 2013 - 12:19
Eliza:
Klinkt allemaal super schattie, trots op je!!! xxx -
24 Oktober 2013 - 12:37
Ank En Rob De Vries:
Hoi Mark,
Interessant verhaal. Is wel afzien als we zien hoe lang je onderweg bent van en naar je werk. Sterkte daar mee. De klus die je gaat doen is zowel omvangrijk als van belang. Zijn benieuwd wat je ervaringen zijn wanneer je erop gaat om nieuwe producenten te vinden. Want die zullen toch ook buiten Kampala moeten worden gezocht. Een hele onderneming lijkt ons. In ieder geval veel succes en we blijven je volgen.
PS.
Familieweekeinde is deze keer natuurlijk een stuk minder gezellig.
Liefs,
Ank en Rob -
25 Oktober 2013 - 14:55
Onno:
Hoi Mark, mooie stappen op weg naar een eigen bedrijf? Succes daar! -
25 Oktober 2013 - 16:45
Judith:
Hoi Mark.
Alweer zo'n mooie site om je te kunnen volgen.
Fijn dat je ook deze kans weer aangrijpt. Super voor je
en heel veel succes. We blijven je volgen hoor!!
Dikke zoen van Jud
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
